Eitt vesalavætti à vónloysi gekk her á jørð Regnið var kalt og stigini tung Armur drap hovur à tøgn Tá stakkalastjørnan sást bleiktra á hválvinum hvÃt Náttin var kvirr og landið var myrkt Armur lyft andlit tÃtt upp Tá vón er úr e